SEN GİDERKEN
Sen giderken
Göçmen kuşlar da gitti akın akın
Karıncalar son kazancıyla döndü yuvasına
Serçeler biliyordu kırlangıçların döneceğini
O nedenle sadece üzüldü
Yatmadı göçmen kuşların yasına
Sen giderken
Kentimiz karşılıyordu sonbaharını
Ve biz
Örüyorduk hasret ağlarını
Sen giderken
Topraklar bekliyordu rahmine düşecek karı
Kırağı değil gözyaşlarımızdı
Islatan solgun kuru yaprakları
Sen giderken
Ölü bir kuş sürüsü olup
Üzerime düştü bütün gökyüzü
Nasıl da inandırmıştık
Gurbetlik yok diyerek kendimizi
