AHMET RIFAT İLHAN/ERİYEN SAATLER

Eriyen Saatler

Yaşanmamış bir hayatı ölüyorum.

Kendisiyle hiç kalmamış kendim,
aynada canlanan başka yüzler,
yer çekimine direnen tutsak uzuvlar,
tavında dövülmemiş akışkan demir,
parmaklıkları arkamdan çekip çıkıyorum dışarı.

akıyor
zaman

erirken
saatler

Parmaklıkları açıp giriyorum içeri,
tavında dövülmüş sert demir,
her biri başka yöne dağılmış özgür uzuvlar,
kırılan aynanın her parçası solan yüzüm,
kendisiyle kalıyor kendim.

Yaşanmamış bir hayatı ölüyorum.