SANA BULUTA BOZKIRA BANA ADA
1
Yeşil bir akşam veriyorum
Taşın ağzına
Kuşun en uzak gözüne
Bulutun toprağa sürtündüğü sarhoşluğa
Sana veriyorum…
Bakırın bozkırı gözüküyor
Sessiz zamanın sonsuz dirimine
Ellerini gömdüğün yeri biliyorum, bahçe
Yemyeşil bir şarkı şimdi, köstebek dili
Yaslanıyor nemli bir kasabaya
Kalbimi veriyorum sana
Gün ışığının taşını
Kederli hayvanların uzun susuşları
Dolanıp duruyor havzana
Sana veriyorum kendimi,
Ağacın içine yürüyerek
Yalnızlığımda döne döne, boşluğun
Yeşil bir akşama doğuyor
sana
buluta
bozkıra
bana
ada
2
Kış geldi,
Baktılar uzun uzun uzayan zamana
Önce serçeler
Dışarıya baktım, uzayan zamana
Dilini yitiren bir bahçevan
Kanatıp duruyor son otları ve oraları
Oralar: Yesenin’in ve Isadora Duncan
Duaları yadırgamıyorum artık, yaşlı bir susuş
Yabancı gelmiyor hiçbir acı bana
Kış bitmeyecek
İki kelime arasına sığınan evin içinde
Kazıp duruyor bahçıvan kışı
Kış : Ran ve Piraye
Gelip geçiyor uzun soluklu atlar, harlanıyor
Ateş ve ten, kışa sarılıyorum nicedir
Tanımıyorum yüzünü
Öpmüyorum gözünü
Ben, o ve ev
O, sen ve…
Arkamızda kalıyor ilahi bir ev
Evle konuşan aşk.
Kış: Marmara ve Plath
3
Biliyordum seni seveceğimi
Yokken sen konuşmuştum bahçeyle
daha görmeden dilini
dillenmişti köknar
bilmiyordun
dilin biliyordu öpüleceğini
biliyordum öpüleceğini, bakıp yıldızlara
teşekkürlerle doğdun sen orada
doğduğumda kalbimde teşekkür izi
daha görmeden seni ve yıldızı
kalbin biliyordu öpüleceğini
Gidilen değil dönülendi her yer
aşkı hafiflikle yürürken sen
hayat bir vedaı‘ydı geleceğe
sen gelecektin, haberin yoktu bundan
bekledim, bir baykuş ötüşüyle
dağlara ve yaprağa dokunup
Yalvardım çokça şiire; “bana seni seviyorum de”
Seviyorum seni yalvar yakar döküldüğüm yere
Bu uzaklara düşen yakınlık sözcükleri
Bir halkı da karartır en aydınlık gecede
Toprak azalır azalır ses, silinir dil
Ben yine de yalvarırım…
Işık akıyor duvara, duvarın içinden akıyor
Yaralarımı yalıyorum kendi kederimi
Sen bir elimsin, diğeri sen
Şimdi bir ağıt halidir su akışı, aşk akışı, dil akışı
Işık, ağaca yazıyor beni
Kalbini açan toprak.
Bir mecnun duası öğretiyor nicedir
sen kalbimsin kalbinden öpüyorum seni
