Kategori: Şiir

Nazım’ın Yattığı Yerde Bir zamanlar, özgürlüğü simgeleyen bir tepenin yanında, demir parmaklıklarla çevrili bir hapishane vardı. Burada, umut ve hüzün…

Ruhumda seyyar ağrılar, içim sancılara panayır. Kaç kat giymişsem de bu kent tanımıyor, bu kent öksüz koyuyor beni. Adımı öldüresiye…

Koğuş kan içinde ezilenler; varsa bunca suçu üstümden alacak olan ve siroza bağlamadan bunca arbedeyi alın üzerimden şu insanları! ben…

eski kadın dizimin dibinde bitti çaresizliğin. anadan doğma bu, üryan gelip gitmeyişin. ipliğini üzerime dikişin, kağıt tutuşturuşun dudaklarım arasına. öyle…

İstanbul Sabah Kokardı ”İstanbul Sabah Kokardı”…Bir gün ondan uzaklaşırsam küser gibi gelirdi şiiri. Oysa son zamanlarda: ”Saçılı caddelere şehrini yitirmiş…

Kısır Döngü Kırılmakta Gidişler, gelişlerdir çoğu zaman. Ölümler, başlangıç; karanlıklar da aydınlıklardır. Korkma, yürü adım adım kanayan bileklerinden akan sıvıyla…

küskün bahar mart gecelerinde şiirsiz kaldım. kaldırımlar dar geldi, sokaklara taştım. sağanaktayım, tut elimi, şemsiyemi ikiye böldüm. ve ardından doğacaksa…

LEVH’İN AÇILMIŞ İLK HALİ GÖĞSÜM Ben kötü günlerin dayanağı, iyi günlerin hissedarıyım. Yüzümün acısından geçiyor bütün kış rüzgârları. Güneş karları…

KENTLERİN KALBİNE İNDİ DAĞLAR Uyusam, ah bir uyusam,Uğurböceklerinin konduğu bir yaprakta! Taş da sustu,Akşamın külleri üzerimize sindi,Yoruldu şehrin bütün kuleleri,Kendi…

BABAYA AĞIT Yükten ağıran omuzlara merhem gerek, Analara kucak dolusu iğne iplik. Fakat bendeniz yellerde savruk, Açık denizlerde, Çıkmaz sokaklardan…