Levh’in Açılmış İlk Hali Göğsüm
Ben kötü günlerin dayanağı,
iyi günlerin hissedarıyım.
Yüzümün acısından geçiyor
bütün kış rüzgârları.
Güneş karları eritirken
ayaklarından tanıyor sırrımı toprak.
Yaşamak su şarıltısı oluyor
Ben de leylak kokuları,
Vakitlerin duruluğunu içiyor
sabırla güzelleşen kalbim.
Unutulmuş başlangıçların yerinde
Levh’in açılmış ilk hali gibi göğsüm
SÜRÜDENSİN Sürüde kaybolmuş koyunların Celep merhametine muhtaç umudu gibi hayatın. Beş kuruş gördün mü; Üç değil diye şükredersin! Etinle, sütünle,…
Nasıl Yazar Olurum? Bu cümle size de tuhaf geliyor değil mi? Yani yazar olmaya karar vermek… Son zamanlarda özellikle…
EŞEK EMEKLİ OLDU Benim anamın iki ayağı bir pabucuna bir türlü sığmazdı. Günün ilk ışıklarıyla birlikte uyanır, yirmi dört saat…
