Levh’in Açılmış İlk Hali Göğsüm
Ben kötü günlerin dayanağı,
iyi günlerin hissedarıyım.
Yüzümün acısından geçiyor
bütün kış rüzgârları.
Güneş karları eritirken
ayaklarından tanıyor sırrımı toprak.
Yaşamak su şarıltısı oluyor
Ben de leylak kokuları,
Vakitlerin duruluğunu içiyor
sabırla güzelleşen kalbim.
Unutulmuş başlangıçların yerinde
Levh’in açılmış ilk hali gibi göğsüm
SESSİZ ÇIĞLIK Kafam kesik kesik zonkluyor, duvarlar üzerime doğru geliyordu. Annemin silüeti gözümde canlanırken “Yapma daha kaç defa öldüreceksin!…
KENTLERİN KALBİNE İNDİ DAĞLAR Uyusam, ah bir uyusam,Uğurböceklerinin konduğu bir yaprakta! Taş da sustu,Akşamın külleri üzerimize sindi,Yoruldu şehrin bütün kuleleri,Kendi…
Başım göğsünün taraçasında hazların bütün acenteleri mesaide arzuların soluklarıyla serinliyoruz zevkten ırmaklar akıyor aramızda Birlikteliğin arkeolojisine çalışırken zenci bir lolita…
