Çocuk olsam
Düşsem
Dizim kanasa
Sen öpsen
Geçse
Bisikletini çalsa komşunun haylaz oğlu
Baban olsam
Sana ağlasam
Yandaki boş arsanın tozunda
Kalede hep ben olsam
Ve acıksam öğleden sonra
Gelsem kan ter içinde sana
Bir dilim ekmek üstünde salçam sen olsan
Uykusuzluğumu yasladığım otobüs camında
Baş ağrım sen olsan üniversite yolunda
Her kasiste düşen başımı
Yine sana yaslasam
İlk işim sen olsan
İlk evim ilk çocuğum
Veliler toplantısının mahcup heyecanında
Gururum sen olsan
TATVAN YARASI “Neden böyle gidiyorsun? Biraz konuşsaydık!” Hiç tepki göstermedi. Nihayet alınmış bir karar vardı. Yalnızca alınmak için değil tartışılmamak…
SIDIKA AVAR VE DERSİM’İN KAYBOLMAYAN KIZLARI Sıdıka Avar, bir eğitim emekçisidir. 1901 yılında İstanbul Cihangir’de doğdu. Anne babasını küçük yaşta…
CORONA GÜNLERİ Bekliyoruz; hepimiz, tüm dünya. Godot’yu bekler gibi. Gözümüz kulağımız haberlerde. Son yıllarda sıkça yapılan seçim akşamlarında beklerdik haberleri…
